'Ik zei tegen iedereen ja'
Marjolein Pors stort zich na haar studie vol enthousiasme op haar baan. En geniet daarnaast van een druk sociaal leven. Het werk is echter onregelmatig met af en toe diensten van vijf of meer dagen achter elkaar. Dus is het soms zoeken naar de juiste balans.
‘Dingen waar ik energie van krijg, zoals met familie en vrienden wat drinken en zelfs mijn zwemtrainingen, zegde ik op zulke momenten af.'
Naam: Marjolein Pors (26)
Functie: woonbegeleider en persoonlijk ondersteuner bij Frion. Onlangs hbo-opleiding Sociaal Werk in de Zorg afgerond.
‘Voordat ik ging werken, zei ik overal ja tegen. Ik vind alles leuk’, vertelt Marjolein. Maar vijf jaar geleden startte ze als woonbegeleider op een woongroep voor mensen met een ernstige meervoudige beperking. Werk dat veel van haar vraagt, maar ook veel voldoening geeft. Alleen maakt het onregelmatige werk het lastig om structuur in haar agenda aan te brengen. Ze heeft daarnaast tijd nodig om bij te komen. Vooral als ze avonddienst heeft en ‘s morgens weer vroeg moet beginnen. ‘Ook als een dienst rustig verloopt, ben ik er thuis in mijn hoofd nog vaak mee bezig. Dan lukt in slaap vallen niet meteen.’
Prikkelbaar
Na een drukke werkweek merkt haar vriendin dat ze prikkelbaar is en snel emotioneel raakt. ‘Als we in zo’n periode meerdere privéafspraken hadden, zei ik soms: “Ga jij maar alleen.” Dingen waar ik energie van krijg, zoals met familie en vrienden wat drinken en zelfs mijn zwemtrainingen, zegde ik op zulke momenten af. Er was geen tijd meer om even niks te doen. Het voelde alsof ik over mijn grenzen heenging.’ Op haar werk spreekt Marjolein er niet over. Ook niet als ze wordt ingeroosterd voor diensten van zes, zeven dagen achter elkaar. ‘Collega’s doen dat zonder klagen. Voor mij is dat net te veel. Ik zie het als mijn probleem.’
‘Ik heb geleerd om keuzes te maken. En om niet aan alle verwachtingen te willen voldoen.'
Keuzes maken
Om te voorkomen dat hun relatie eronder lijdt, praten Marjolein en haar vriendin er regelmatig over. Ze spreken af om een dag per week samen vrij te zijn. ‘De maandag is voor ons heilig.’ Die nieuwe regelmaat weerhield Marjolein er niet van om naast haar werk een tweejarige hbo-opleiding te beginnen. ‘Van dat plan kreeg ik energie. Al realiseerde ik me dat ik echt prioriteiten moest stellen, wilde ik niet overbelast raken.’ Begin dit jaar studeerde ze af. ‘Het was pittig.’ Ze vond haar weg door studie, werk en privé goed te plannen. ‘Ik heb geleerd om keuzes te maken. Om niet vier keer per week met vrienden af te spreken, maar één keer. En om niet aan alle verwachtingen te willen voldoen. Als ik meer dan vijf dagen achter elkaar word ingeroosterd, probeer ik diensten te ruilen. Ik geniet nu weer van dingen die ik als “moeten” was gaan ervaren.’
Collegiale steun
Tijdens haar opleiding werkte Marjolein een dag minder. Ze kon niet alle werkzaamheden uitvoeren. ‘Mijn collega’s hadden daar begrip voor. Het is fijn om in een flexibel team te werken waarin collega’s elkaar helpen. Daardoor voelde ik me gesteund. Dat mijn studie werkgerelateerd was, maakte het wel makkelijker om dat aan te geven.’
Lees meer
Meer persoonlijke verhalen over werk-privé balans lezen of tips en hulpmiddelen bekijken? Dat kan op de themapagina werk-privé balans.