'Ik geef mijn veerkracht een 8, maar het was ook weleens een 4'

Miguel heeft inmiddels een indrukwekkende loopbaan achter zich. Na zijn opleiding Verpleegkunde in Spanje werkte hij zes jaar als ambulanceverpleegkundige in Portugal. ‘Dat was een intensieve tijd, met stressvolle situaties en onregelmatige roosters. Maar ook een waardevolle leerschool.’

Tien jaar geleden verhuisde hij naar Nederland, waar hij nu werkt als kwaliteitsverpleegkundige bij een particuliere ouderenzorginstelling. De overstap vergde aanpassing, maar gaf hem ook nieuwe inzichten. ‘Door alles wat ik heb meegemaakt, weet ik hoe belangrijk het is om rust te bewaren – voor mezelf, maar ook voor mijn collega’s en cliënten. Als ik kalm blijf, voelen anderen dat ook. Dan ontstaat er ruimte om helder te denken en goede keuzes te maken.’

Miguel ziet veerkracht als een spier die je traint. 'Net zoals je tijdens je opleiding Verpleegkunde technische vaardigheden onder de knie krijgt, moet je die spier oefenen. Hij wordt met elke ervaring sterker. Maar het gaat in golven.' Want onder invloed van drukte of stress kan je veerkracht tijdelijk afnemen, legt Miguel uit. Dan merkt hij dat hij sneller geïrriteerd reageert op collega's, of zijn partner of kinderen. Of dat hij met iets minder plezier naar zijn werk gaat. 'In mijn geval kan het bijvoorbeeld komen door de administratiedruk die ik soms in mijn functie ervaar. We verlenen een mix van gecontracteerde en niet-gecontracteerde zorg. Dat moet je heel precies verantwoorden naar de zorgverzekeraars van de cliënten. Terecht, hoor. Maar het kost wel veel tijd.'

Voor Miguel is verminderde veerkracht een teken dat hij zijn collega's om hulp moet vragen. 'Niet met het idee dat ze de problemen voor me oplossen. Maar gewoon, om te bespreken wat er speelt.' Of hij klopt even aan bij zijn leidinggevende. 'Het is vaak al genoeg om mijn verhaal kwijt te kunnen en begrip te voelen.' Daarnaast helpt het hem om het grotere plaatje te zien. 'Waar zijn we als organisatie op uit? Delen we dezelfde visie?' En soms is er die ene cliënt die dankjewel zegt, of hem een knipoog geeft. Zoiets kleins geeft Miguel ook al kracht.

Thuis werkt Miguel aan zijn veerkracht door er vaak op uit te gaan. 'Even wandelen, naar het strand. Of buitenspelen met de kinderen.' Zolang hij maar in beweging is en zijn gedachten de vrije loop kan laten. Dat werkt voor hem het beste.

Door zo aan zijn "veerkrachtspier" te werken, kan hij een volgende uitdaging op het werk of thuis  beter aan. Want zo kijkt hij er graag naar. 'Veerkracht is voor mij niet een manier om "overeind te blijven" en "problemen het hoofd te bieden". Liever denk ik in termen van "uitdagingen aangaan". Dat geeft een veel positiever gevoel.'

‘Ik geef het nu een 8. Maar dat is weleens anders geweest. Toen ik net in Nederland woonde, voelde ik me verdwaald in de taal, cultuur en het klimaat, toen was het eerder een 4. Maar het mooie is: veerkracht groeit met je mee. Als je blijft oefenen, wordt het vanzelf weer sterker.’