Drie zorgverleners over pauze nemen
Samen met cliënten een broodje eten of lekker met collega’s door het park lopen. Zo’n rustmoment op de dag heeft veel voordelen: het is goed voor je productiviteit, energieniveau én concentratie. Wij vroegen drie zorgmedewerkers hoe hun pauze eruitziet.
Jorinda Verheij (34)
Functie: radiodiagnostisch laborant in een ziekenhuis
Lievelingslunch: crackers, komkommer en thee
‘Wij hebben een verplichte lunchpauze van een halfuur. Meestal ga ik dan naar het personeelsrestaurant of de koffiekamer. Even wat daglicht zien, haha! Ik eet mijn lunch en klets met collega’s. Het liefst níet over werk, want daar zijn we al de hele dag mee bezig.
‘Ik lunch pas als mijn werk dat toelaat’
'Toen ik hier net kwam werken, had ik dan wel trek. Nu ben ik gewend om laat te lunchen. ’s Ochtends en ’s middags hebben we ook nog een kwartiertje koffiepauze. Dat is nooit stipt een kwartier, meer een moment om even wat te drinken of eten.'
Roulatiesysteem
We hebben een goed roulatiesysteem. Als het druk is, schieten de kleine pauzes er sneller bij in. Of als ik op de interventiekamer sta. Dan werk ik liever door, want het is zo’n gedoe om mijn OK-pak uit te trekken voor één kopje koffie. En onze diensten duren maximaal 8,5 uur. Zo lang is dat ook weer niet. Maar minimaal één pauze per dag vind ik wel belangrijk. Het doet wonderen voor mijn concentratie.’
Sergei van der Hoef (25)
Functie: cliëntbegeleider op een zorgboerderij
Lievelingslunch: een maïsbroodje met katenspek, Cup-a-Soup en een glas koude melk
‘Ik werk met cliënten met een verstandelijke en visuele beperking. Ik kan hen niet alleen laten, dus pauzeren we samen. Structuur is belangrijk voor mijn cliënten. Daarom hebben we drie vaste pauzemomenten op een dag: om half elf een half uur, om twaalf uur een uur en om kwart over twee weer een half uur. Als het weer het toelaat, lunchen we buiten. Heerlijk!
Ik vind het niet erg om samen met cliënten te pauzeren. We hebben lang pauze, dus ik kom zeker tot rust. Wel vind ik het belangrijk om mijn eigen momentje te creëren. Even rustig mijn broodje eten, appjes beantwoorden en door sociale media scrollen. Of met een collega kletsen.
‘Mijn pauzes zijn heilig’
Meer energie
'Vragen cliënten om aandacht, dan zeg ik: ‘Ik ben nu even aan het eten, daarna ben jij weer aan de beurt.’ Als het echt nodig is, help ik ze natuurlijk wel. Mijn pauzes zijn heilig. Als ik ze niet neem, haal ik het einde van de dag niet. Vooral na de lunchpauze merk ik dat ik meer energie heb. Dan kan ik er weer tegenaan.’
Aan de slag met werkstress
Leden van IZZ kunnen via hun Ledenvoordeel gratis gebruik maken van de online module 'Werkstress' Deze module biedt je inzichten en handvatten om werkstress te onderzoeken en herkennen.
De inhoud is ontwikkeld door Stichting mirro, in samenwerking met ervaringsdeskundigen en experts op dit gebied.
Doe er je voordeel mee en begin met de zelftest.
Belinda Postma (54)
Functie: zelfstandig speltherapeut
Lievelingslunch: een zelfgemaakt paprikasoepje
‘Sinds ik vorig jaar voor mezelf ben begonnen, zijn mijn pauzes nogal veranderd. Toen ik nog in loondienst werkte, sloeg ik de pauze regelmatig over. Dan stond mijn agenda volgepland met afspraken. Tussendoor ruimde ik de spelkamer op, schreef ik verslagen en stopte ik snel een boterham in mijn mond. Een pauzeruimte hadden we niet.
‘Na de pauze voelt mijn hoofd opgeruimder’
Direct effect
Nu ik mijn eigen planning maak, zorg ik dat ik iedere dag genoeg pauze heb. Als het even kan, neem ik een uur vrij. Het liefst zit ik buiten in de zon met mijn krantje. Af en toe wandel ik een rondje. Dat werkt voor mij het allerbest, ik heb meer energie als ik terug ben.
Toch heb ik daar niet altijd de motivatie voor. Wat dat betreft is het wel weer fijn om collega’s te hebben, die helpen je de drempel over. Dingen die ik ’s ochtends met cliënten bespreek, kan ik na mijn pauze beter verwerken. Mijn hoofd voelt opgeruimder en de informatie landt beter. Als ik geen pauze neem, merk ik het effect meteen. Dan kak ik ’s middags helemaal in – ik word heel moe en kan me niet meer concentreren. Pauze is voor mij echt een oplaadmoment.’