LUMC: Gezond werken moet vanzelfsprekend worden
Op veel spoedeisende hulpafdelingen (SEH’s) kampen medewerkers met psychosociale arbeidsbelasting. De SEH van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) vormt hierop geen uitzondering. De afdeling doet veel om deze belasting aan te pakken. Dat vraagt wel om een cultuuromslag: naar een actievere houding van de medewerkers.
Goed voor personeel zorgen
De hoge psychosociale arbeidsbelasting op de SEH van het LUMC werd geagendeerd door het onderzoek van IZZ en Universiteit Leiden. ‘Natuurlijk willen we die belasting omlaag brengen’, vertelt Neely van Os, manager Spoedeisende Eerste Hulp. ‘Want we vinden het heel belangrijk om goed voor ons personeel te zorgen. Zeker in deze tijden van personeelskrapte.’
Zelfroosteren
Een serie van interventies volgde, waaronder zelfroosteren. Van Os: ‘Sinds een jaar vullen medewerkers zelf in wanneer ze willen werken. Zo hebben ze meer grip op hun werk- en privéagenda. Zelf invloed hebben, dat maakt dat de arbeidsbelasting als minder hoog ervaren wordt. Ja, ik denk wel dat het team nu weerbaarder is.’ Bovendien weet IZZ uit eigen onderzoek dat zelfroosterende verpleegkundigen minder werkdruk ervaren en een betere nachtrust hebben.
Pauze nemen
Een andere interventie zijn de mindfulnesssessies die SEH-collega’s in november volgden. En in de eerste helft van 2020 staan er trainingen op het programma die burn-outs moeten helpen tegengaan. Een lastiger uit te voeren interventie is de pauze. ‘Het is een veelgehoorde issue op diverse SEH’s: medewerkers nemen geen pauze’, vertelt Van Os. ‘Tijdens een sessie van IZZ met andere SEH’s vertelde een SEH-medewerker van een ander ziekenhuis dat haar team wél pauzeert. Als het in dat ziekenhuis lukt, moet het bij ons toch ook kunnen, dacht ik. Nu bespreken we elke dag kort wie wanneer pauzeert. Gezond werken, met een pauze, moet weer vanzelfsprekend worden.’
Cultuuromslag
Meer gezamenlijk bespreken is ook de nieuwe insteek van de teamvergaderingen. Van Os: ‘Hiervoor gebruiken we de IZZ-aanpak InDialoog. We willen ermee bevorderen dat mensen beter met elkaar in gesprek gaan over wat er speelt. En dat ze actiever nadenken over de gezamenlijke of de eigen bijdrage hierin. Daarmee waken ze ook beter over hun eigen gezondheid.’ Zo’n actieve houding is nog niet volledig ingeburgerd op de Leidense SEH. Dat komt volgens Van Os omdat de aansturing tot enkele jaren geleden terug top-down was.
‘Een actieve houding was dan ook minder nodig. Maar nu wel. Bijvoorbeeld omdat medewerkers zelf moeten aangeven wanneer ze willen werken en wat ze nodig hebben om hun werk goed en gezond te kunnen doen. Het overgrote deel van de medewerkers heeft deze actieve houding intussen wel, maar deze zo nu en dan stimuleren blijft nodig. Van top-down naar bottom-up is nu eenmaal een cultuuromslag. We willen dat onze medewerkers zich ook zelf verantwoordelijk voelen voor hun werkdruk en werkgeluk. En dan vervolgens ervaren dat ze zich beter in hun vel voelen met zo’n actieve houding.’
Sfeer is positief
Of de psychosociale arbeidsbelasting verminderd is door alle interventies en de cultuuromslag, kan Van Os nog niet zeggen. ‘Over een jaar, als we langer op deze nieuwe manieren werken, zal dat duidelijker zijn. De sfeer in het team is in ieder geval positief. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst.’